Ten, Którego Imienia Od Dawna Tu Nie Wymawiano, czyli stos.

O wakacjach było, o przeciętnym posiadaczu bloga też było. A co robi przeciętny licealista? Otóż, ze smutkiem stwierdzam, iż wyżej wymieniony osobnik jest zajęty zamartwianiem się. Myśli, przeżywa, załamuje ręce, wyrywa włosy z głowy, chodzi na dotleniające spacerki (by nazwy aminokwasów szybciej wchodziły do głowy), wlewa w siebie niewyobrażalne ilości herbaty zielonej (bo podobno pobudza) i roztacza wokół siebie aurę przygnębienia. A jakby tego było mało, ciągle słyszy wokół siebie głosy, które ostrzegają przed tym strasznym na m. Albo nawołują. Odczytują potrzebne zagadnienia. Polecają podręczniki. Wymieniają zadania, które kiedyś się pojawiły lub na pewno się pojawią (mamy w szkole jasnowidzów, którzy słowo na m sobie wręcz upodobali).

Przeciętny licealista, który zarazem jest przeciętnym posiadaczem bloga ma jeszcze gorzej. Bo tym posiadaczem powoli przestaje być. A w ramach wmawiania sobie, że nic się nie zmieniło i codzienna egzystencja wcale nie składa się z nieustannego krzywienia kręgosłupa, wędruje po bibliotekach. Po księgarniach też. Do biblioteczek koleżanek też czasem zajrzy.

Wynik wędrówek wcale zadowalający. Ułożony w stos, a raczej w dwa. Miły, cieszący oczy. I choć składowych nie jest ogromnie dużo, to przy moim ostatnim tempie czytania, książek przyjemnych i dających się czytać bez użycia silnej woli, starczy mi na pół roku.

Na samej górze "Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa", czyli odpędzanie stresów po tolkienowsku. I "Hobbit" wywołujący uśmiech, bo kiedyś na półce musiał się znaleźć. Następnie "Służące", które prześladowały mnie od dawna, a fakt, że posiadam film jeszcze bardziej umotywował wybór. A że jest to prezent... Jeszcze bardziej cieszy. "Dziennik" Anne Frank znać trzeba. A ja nie tylko jestem tego świadoma, jestem także ogromnie szczęśliwa, że tak ważną książkę posiadam. Czekam tylko na odpowiednią chwilę. "Dobre dziecko" przeczytałam, przetrawiłam i nie szepnę ani słowa. "Sunset Park" wcale nie miał się tu znaleźć, ale raduje serce, stojąc na półce. Pod nim znajduje się "Portret pani Charbuque. Asystentka pisarza fantasy", coś, co chciałam poznać, a co dostałam od miłej Blair. Na dziwnych warunkach. Następnie perełka, wygrzebana w bibliotece, w zbiorze książek do przygarnięcia - "Udręka i ekstaza" - bardzo, bardzo chciałam mieć!

Zbiorek obok to książki biblioteczne. A w nim skrócone powieści po angielsku (bardzo przydatna i przyjemna rzecz), pani Cherezińska pięknie opowiadająca ("Saga Sigrun"), już zjedzone "Śniadanie u Tiffany'ego", "Emma" planowana od dawna, Rudowłosa Wariatka (czyli mistrzyni w poprawianiu humoru) i bardzo ważna książki, czyli "Mistrz i Małgorzata" (katalizator -> wybieram się na spektakl!).

Idę więc korzystać z uroków weekendu. Ach, weekend w roku szkolnym to jakaś magia!