Spotkania z poezją cz. II

Fot. Elżbieta Lempp (www.culture.pl)

Chyba nikt nie potrafił pisać tak pięknie jak On. O tym, co najważniejsze: o Bogu, wierze, miłości. Ale także o wróblach, trawie, maluchach, którym nie nudziło się w czasie kazania, psie uwiązanym przed sklepem... Człowiek niezwykły, ksiądz - poeta, Ksiądz od Biedronek. Był świetnym obserwatorem, utalentowanym polonistą, postacią ciekawą i frapującą, a przy tym skromną, wręcz niepozorną. Znał wartość swoich wierszy, ale cechował się pokorą. Był jak te utwory, które pozostawił - pełen miłości. 

Chciałabym go poznać. Przytulić się i podziękować. Za wszystko. Bo właśnie ksiądz Twardowski towarzyszy mi każdego dnia. To dzięki niemu uwierzyłam, że Słowa mogą czynić cuda. 

Poczekaj

 

Nie wierzysz - mówiła miłość
w to że nawet z dyplomem zgłupiejesz
że zanudzisz talentem
że z dwojga złego można wybrać trzecie
w życie bez pieniędzy
w to że przepiórka żyje pojedynczo
w zdartą korę czeremchy co pachnie migdałem
w zmarłą co żywa pojawia się we śnie
w modnej nowej spódnicy i rozciętej z boku
w najlepsze najgorsze
w każdego łosia co ma żonę klępę
w niebo i piekło
w diabła i Pana Boga
w mieszkanie za rok 

Poczekaj jak cię rąbnę
to we wszystko uwierzysz

 

Brzmi znajomo? Bo czasami wystarczy tylko, by miłość "rąbnęła", przyszła znienacka i niespodziewanie. A z miłością niemożliwe staje się możliwe. 

Lecz skąd bierze się miłość?

Bóg jest miłością!

Bo przecież jeszcze nie było ludzi, a już była miłość.

***

 Ksiądz Twardowski będzie częstym gościem mojego cyklu. Jego utwory są nieodłącznym elementem mojego życia. A sam Ksiądz od Biedronek jest moim autorytetem. Bez wątpienia był Wielkim Człowiekiem.